IPTV

Internet Protocol TeleVision (IPTV) is een verzamelnaam voor diensten en toepassingen die tv-kijken over het internetprotocol mogelijk maken. Hier wordt een breed scala aan verschillende technieken voor gebruikt, zoals (de)compressie algoritmes voor beeld en geluid, multicast routering en p2p-protocollen. IPTV staat los van video on demand en interactieve televisie.

IPTV kan relatief veel netwerkverkeer opleveren, dus een snelle verbinding is wenselijk. Een tv-beeld van goede kwaliteit vereist namelijk minstens 4 Mbps aan bandbreedte. De kwaliteit is sterk afhankelijk van de compressie. Meestal wordt MPEG-2 of MPEG-4 als codering gebruikt. MPEG4 gebruikt ruwweg de helft van de bandbreedte die voor MPEG2 nodig is. Kabel-tv-maatschappijen gebruiken voor digitale tv vrijwel allemaal MPEG2 als coderingsmethode met snelheden van 6 tot 8 Mbps voor “gewone” tv-kanalen en snelheden van 15 tot 25 Mbps voor hdtv.

Om als consument IPTV te kunnen ontvangen is een decoder nodig die de IPTV-signalen omzet naar een tv-signaal op bijvoorbeeld een scart- of HDMI-interface. Zo’n decoder wordt vaak “settopbox” genoemd. Een decoder die MPEG2 decodeert is eenvoudiger en dus goedkoper dan een MPEG4-decoder.

Voor de kijker zijn er enige verschillen tussen IPTV en digitale tv via de kabel; bij IPTV is altijd nog een settopbox nodig. De CI+1.4 standaard brengt ook IPTV zonder settopbox^], maar deze standaard zien we nog niet in TV’s. Bij de kabel is een settopbox bij TV met DVB-C niet noodzakelijk. Ook de kwaliteit kan verschillen, afhankelijk van de bandbreedte en de coderingsmethode die gebruikt wordt.

Een goed werkende decoder ofwel settopbox kunt u via de webshop bestellen.